متن آهنگ قوها بر باد سوارند احمدرضا احمدی

قوها بر باد سوارند
آسمان آبی، خون آلود و
سالگرد اولین روزهای عشق تو
در پیش است

تو تاب و توان از من گرفتی
سال‌ها نیز همچو آب گذشت
چرا تو هرگز پیر نشدی و
مثل روزهای اول خود ماندی؟

طنین صدای تو حتی شفاف‌تر شده است
تنها بال زمان
بر پیشانی صاف بی‌چین‌ات
سایه‌ی ردی برفگون افکنده است.

-آنا آخماتووا