خدایا خدایا چرا از من او را گرفتی که ماتم بگیرم من این سوی دنیا تو آن سوی دنیا چرا درد خود کم بگیرم ز روزی که رفته ز پیشم او نامه ننوشته ز خاطر مگر برده او ازدل یاد بگذشته دریغا گذشته گذشته دریغا گذشته گذشته خدایا همه هستی ام را گرفتی همه هستی ام را تو یکجا گرفتی اگر روزی ازاین قفس پربگیرم روم سر به پایش نهم تا بمیرم و یا زندگی را من از سر بگیرم خدایاهمه هستی ام بوده یادش همه هستی ام بود عشق جانکاهش اگر من به راهش بمیرم کم است و خجل مانده ام باز ز یاد نگاهش اگرجان فدایش بسازم به حقش کم است تا نهم سر به پایش خدایاهمه آرزویم ببینم همه آرزویم ببینم بمیرم ببینم لقایش که عشقم همین است ببینم که عشقم بود زنده یادش
