متن آهنگ تصنیف محمدرضا شجریان

ز دست محبوب ندانم چون کنم
وز هجر رویش دیده جیحون کنم

یارم چو شمع محفل است
دیدن رویش مشکل است
سرو مرا پا در گل است
وان خط و خالش مایل است

یار من، دلدار من، کمتر تو جفا کن
یادی آخر تو ز ما کن

رفتم بر آن ماهرو
با او نشستم روبرو
گفتم سخنها مو به مو

یار من، دلدار من، کمتر تو جفا کن
یادی آخر تو ز ما کن