توی محکم زمونه متهم به بی گناهی مثل طفل سر راهی در جدال با بی پناهی پشتمونو کرده خم این بار غصه ی زیادی سراب خنده و شادی مثل بند انفرادی مثل عشق بازی جوهر رو تن کاغذ عریون غم شده ناخونده مهمون تا بگیره ازمون جون
تقصیر کسای دیگه س اگه ما داریم می لنگیم اگه خاکستری رنگیم خوشیمو ما پلنگیم اگه همدم سکوتیم نگو گیجیم نگو منگیم نگو بی دل مثل سنگیم خسته از آتیش و جنگیم خسته از آتیش و جنگیم
کوچه های مه گرفته جون میدن برای پرسه تو هوای گنگ خلسه حال مارو کی می پرسه از گذر گاه ملامت همه در حال عبوریم به خدا خیلی صبوریم گرچه از دلخوشی دوریم
تقصیر کسای دیگه س اگه ما داریم می لنگیم اگه خاکستری رنگیم خوشیمو ما پلنگیم اگه همدم سکوتیم نگو گیجیم نگو منگیم نگو بی دل مثل سنگیم خسته از آتیش و جنگیم خسته از آتیش و جنگیم
