دیدمت ، آهسته پرسیدمت خواندمت ، بر ره گل افشاندمت آمدی ، بر بام جان پر زدی هم چو نور ، بر دیده بنشاندمت بردمت تا کهکشان های عشق پر کشان تا بی نشان های عشق
می روی ، چون بوی گل از برم رفتنت ، کی می شود باورم بوده ای ، چون تاج گل بر سرم تا ابد ، یاد تو را می برم بردمت تا کهکشان های عشق پر کشان تا بی نشان های عشق
