باز ای الهه ناز با دل من بساز کین غم جانگداز برود ز برم گر دل من نیاسود از گناه تو بود بیا تا ز سر گنهت گذرم
باز می کنم دست یاری به سویت دراز بیا تا غم خود را با راز و نیاز ز خاطر ببرم گر نکند تیر خشمت دلم را هدف بخدا همچون مرغ پر شور و شعف بسویت بپرم
آنکه او به غمت دلبندد چون من کیست؟ ناز تو بیش از این بهر چیست؟ تو الهه نازی در بزمم بنشین من تو را وفادارم بیا که جز این نباشد هنرم این همه بی وفایی ندارد ثمر به خدا اگر از من نگیری خبر نیابی اثرم
