اگه دنیا مال من بود ، یه روزش به کام من بود بین صدتا سرنوشت ، یکی نوشتنش با من بود دلت این جا پیش من بود
اگه ماه تو دست من بود ، گوش باد به حرف من بود یک شب از هزار و یک شب ، قصه هاش از دل من بود دلت این جا پیش من بود
اگه مهتاب یار من بود ، خورشید از تبار من بود وای اگر گریه ی ابرها یه روز هم به حال من بود دلت این جا پیش من بود
هر جا رد پای من بود ، دوتا چشم دنبال من بود یه نگاهی که تا چند وقت ، سنگینیش رو دوش من بود
یه نفر غیر تو انگار همیشه عاشق من بود یه نفر بود که وجودش ، محض دلگرمی من بود
اون جوری نموند و این جور نمی مونه ، حالا صبر کن میاد اون روز که دلت پیشم بمونه ، حالا صبر کن یه روزی به آسمون می گم همه روزهاشو شب کن به تو می گم واسه من بمیر و تب کن ، حالا صبر کن حالا صبر کن ، حالا صبر کن
