گل گلدون من شکسته در باد تو بیا تا دلم نکرده فریاد گل شب بو دیگه شب بو نمی ده کی گل شب بو رو از شاخه چیده گوشه ی آسمون پر رنگین کمون من مثل تاریکی تو مثل مهتاب اگه باد از سرزلف تو نگذره من میرم گم میشم تو جنگل خواب گل گلدون من ماه ایوون من از تو تنها شدن چو ماهی از آّب گل هر آرزو رفته از رنگ وبو من شدم رودخونه دلم یه مرداب آسمون آبی میشه اما گل خورشید رو شاخه های بید دلش میگیره دره مهتابی میشه اما گل مهتاب از برکه های آب بالا نمیره تا که دست تکون میدی به ستاره جون میدی میشکفه گل از گل باد وقتی چشمات هم مییاد دوستاره کم مییاد میسوزه شقایق از داغ گل گلدون من ماه ایوون من از تو تنها شدن چو ماهی از آب گل هر آ رزو رفته از رنگ وبو من شدم رودخونه دلم یه مرداب
