Goriz Nooshafarin





گریز

    متن آهنگ گریز از نوش آفرین

    یهروزی وقتی که کوه قهوه‌ای
    چشماشو به روی دنیا وا می کرد
    وقتی که شب سیاه صبح خاکستری رو صدا می کرد
    وقتی که روز خودشو تو رگ شب رها می کرد
    یه مسافر غریب دل به دریا زد و از جاده گذشت
    شهر تنهایی‌رو زیر پا گذاشت
    همه‌ی پتجره‌های بسته‌رو
    به روی روشنی روز وا گذاشت
    رفت و رفت تا که رسید به شهر عشق
    اما دید که آدما سنگی شدند
    همه رنگین‌کمونا اسیر بی‌رنگی شدند
    دل سپرد و تن سپرد و جون سپرد
    اما هیچ کی به سراغش نیومد
    هر چی خوبی کرد جوابش بدی بود
    هیچ دلی با خوبی آشنا نبود
    دیگه اون مسافر شهر بدی
    دل نداشت تا که به دریا بزنه
    خسته بود حسی نداشت
    تا که پلی روی شهر آرزوها بزنه

    یه روزی وقتی که کوه قهوه‌ای
    چشماشو به روی دنیا وا می کرد
    وقتی که صبح سفید خودشو تو رگ شب رها میکرد
    اون مسافر زد و از جاده گذشت
    چشماشو بروی عشق بست و گریخت
    رو به سوی شهر تنهایی گذاشت
    آدمای سنگی رو با بدیهاشون جا گذاشت
    واسه ی رسیدن به آدما دیگه دست و پا نکرد
    رفت و پشت سرشو نگاه نکرد



Download Goriz Nooshafarin